Sevgiliye Mektup

Ey Sevgili!..

Görebiliyor musun etrafımda düşlerimi sarmalayan demir parmaklıkları? Hayallerimin uçmasını engelleyen taş duvarları…Alıyor musun keskin küf kokusunu? Soğuğu, yalnızlığı, hasretliği benim kadar içine çekebiliyor musun ey sevgili? Duyuyor musun çaresizliğimin sessiz çığlıklarını? Sıkışıp kaldığım suskunlukta sayabiliyor musun ilerleyemeyen adımlarımı?
Söyleyemediğim sözler boğazımda düğüm düğüm…  Alamadığım acı bir nefes göğsümü  acıtan, ellerim,  titreyen ellerim bomboş  kaldı havada aşkını yakalamaya çalışan. Sürgün misali geceler sabahları  olmayan.
Güneşi kayıp, karanlığa mahkûm gözlerim yollarda seni arayan.
Yüreğim yorgun, düşlerim kayıp, içimde sönmek bilmeyen yangınlar…
Sıkışıp kaldım aşkına ey sevgili…
Takvimde günleri unuttum.
Kaç bahar geçti sensiz derken, ben sensiz yıllara düşman oldum.
Duyuyor musun ey sevgili…
Alacakaranlığa haykırışımı, pervasız saatlere yalvarışımı duyuyor musun?
Gidişin acı, gidişin zamansız.
Sevişmelere doyamadım daha. Titreyen dudaklara, alev alev yanan tene doyamadım daha.
Aldığın her nefes bir ömür, yeni bir umut bana.
Gittiğinden beri yastığını  kokluyorum hala…
Aynı yerde sigaran, küllerini savuramadım boşluklara.
Bu koskoca şehir üstüme geliyor sensiz, korkularım kelepçeliyor bedenimi.
Sensiz her şeye savaş açtım. Cephem sensiz, cephem sessiz…
Yorgun bir savaşçıyım ben çaresiz.
Cezam yetmedi mi ey sevgili?
Apansız gidişinle savruldum dört yana.
Hayalimdeki maviler karıştı  siyahlara.
Gözyaşım dinmez yaralarım kapanmaz oldu.
İlacım sende ey sevgili. İlacım yüreğinde. Küçücük bir gülüşün de. O eşsiz gamzelerinde.
Boncuk boncuk bakan zeytin gözlerin de.
Duy yakarışlarımı ey sevgili. Aç bana yüreğini.
Çünkü…
Çünkü…
Kayıtsız şartsız seviyorum ben seni…

Fatoş CEYLAN

01.03.2010

Fotoğraf