Ait..


Boşluğun omuzlarında gergin bir ağırlığa dönüşmediği,

Sessizliğin ruhunu derin gıcırtılara gark etmediği

En mühimi,
Gitmekle kalmak arasında savaş vermediğin,
Aitliğini sorgulamak yerine
Varlığına sahip çıktığın,
Kıvrılıp kaldığında bile
Bir köşesinde,
Yalnızlığından ürkmediğin..

Bir yer bulur musun kimbilir…?
Onulmaz durağanlığında,
Anlamını bilmediğin hayatının…

Teoman ALÇI

1 Yorum (+add yours?)

  1. regret
    Mar 29, 2010 @ 16:00:33

    güzel görüntü:)

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: