Ayna

Önce acı çöktü yüreğime, sen gidince
Sessizlik asıl manasını buldu içimde
‘Keşke’lerin de anlamsızlığını kabul edince
Olmadılar, olsaydılar bir bir tükendi dilimde

Bittiğinde sorgulanırmış meğer, başlangıçlar
Aynada kendini görür gibiydi hani, ilk bakışlar
Şimdi sorunca kalbine, gerçekle hayalin farkını
Yanılsamadan mı ibaretti, bu aldanışlar