Yalnızlığa Dair

Derin ve gizli bir yalnızlığı yaşarız bazen. Alev, alev yanan umutlarımız, sevgilerimiz korlaşır; farkında olmadan boş, boş bakar gözlerimiz. Tek kurtuluşu ölmek! Ya da başka diyarlarda bizi tanımayan kimiz neyiz bilmeyen insanların arasında kaybolup gitmekte ararız. Oysa tek çare zannettiğimiz kaçışta;

Bu Gece

Eğer bu gece ölürsek,
Ruhlarımızı rüzgarlar götürecek
Diğer günlerden daha hızlı
İzlerimizi bu dünyadan silecek
Ve iki yüzlüler arkalarını dönüp gidecek
Gözlerinde yaş kalplerinde sevinçle
Üzülen olacak mı bilmem ama
Ağaçlar ve kuşlar ağlayacak o gece
Gece daha karanlık olması gerekenden
Ölüm yayılıyor tüm bedenimize
Bütünleştik ayrılmadık sevdiklerimizden
Vücudumuzu bıraktık onlar için
Soğuk bir günde sabah erken

Ve de gülenler vardı derinden derine..