Yalnızlığa Dair

Derin ve gizli bir yalnızlığı yaşarız bazen. Alev, alev yanan umutlarımız, sevgilerimiz korlaşır; farkında olmadan boş, boş bakar gözlerimiz. Tek kurtuluşu ölmek! Ya da başka diyarlarda bizi tanımayan kimiz neyiz bilmeyen insanların arasında kaybolup gitmekte ararız. Oysa tek çare zannettiğimiz kaçışta;

Susarak ölmeyiz, ama veda da edemeyiz!

Beni gördüğün gün gibi aşikar, kafanı çevirince görmemiş olmazsın. İçinden konuştuklarını duyuyorum, ben de sana bir şeyler söylüyorum. Susarak ölmeyiz, ama veda da edemeyiz. Kaldığımız yerden devam da edemeyiz. Sustuğumda susuzluğunda kalıyorum, dudaklarım kuruyor, senden yana bakamıyorum, çölünde susuzluktan kuruyorum. Kuruyorum, bilmediğimden olsa gerek, bir şeyler var diye kafamda kuruyorum. Oysa gözlerin susuzluğuma, ellerin uykusuzluğuma çare. Susmasan?

Sevgiliye Şiir – Saim Urungu MARAŞ Anısına!

Her gün aklın kadar yol yürüsen de
Akıllar yürümez seni görünce
Ulu bir çınarın kökleri sende
Dalları kurumaz seni görünce

Bu sevda çok büyük, bu sevda ağır,
Öyle ki; yüküne dayanmaz bağır.
Konuşan lal olur, işiten sağır,
Görenler göremez seni görünce.

Ne kadar büyükmüş aşkın bedeli,
Mecnun derde düşmüş burdan gideli
Şirin’in yoluna yaş döken deli
Dağları yaramaz seni görünce.