Şeytanın Kölesi

Türkiye’ nin tam ortasında, İç Anadolu’ nun da ortasında, Kayseri ve Kırşehirde yeni bir sinema filminin çekimlerine başlandı. İşin ilginç tarafı bu film sponsorsuz, desteksiz bir biçimde Ahi Evran Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü 2. Sınıf öğrencilerinin tamamen kendi imkanları ile çekime başlandı.Filmin yönetmeni, oyuncuları ve tüm ekibi Ahi Evran Üniversitesi öğrencisi. Kara mizah tarzındaki filmin senaryosu Abdullah Düğer tarafından yazıldı, Abdullah Düğer aynı zamanda filmin yönetmeni.

Bizim Demokrasimiz Akrobasiye Benzer mi?

Bilinen o ki; günümüz demokrasilerinin ilham kaynağı Fransız Devrimi’dir. (Antik Yunan’daki demokrasiler ise “stajyer demokrasiler” olarak düşünülebilir.) İşte bu devrimin hazırlık aşamasındaki en ünlü simalardan biri olan François Marie Arouet -ki biz onu Voltaire olarak tanırız-:”L’homme est libre au moment qu’il veut l’être” diyerek aslında 250 yıl öncesinden bir rot-balans ayarı çekmişti. Yani diyordu ki: “İnsan istediği an özgür olur.” Bizim demokrasimiz ise bütün hesapların dışında gelişen, gökten zembille inen ve hiçbir fizik yasasına uymayan enteresan bir demokrasi örneği olarak diğer hiçbir ülkenin demokrasisine benzememekteydi. Bu paradoksun temelinde yatan şeyi ise Voltaire yukarıdaki sözü ile çoktan işaret etmişti.

Dil Komedisi

“Forum dili ve edebiyatı”nın artık akademik bir hâl aldığı şu yıllarda, her önüne gelenin bir filolog olması da yadırganacak bir hâl olmasa gerek. İnternetin “aliyulâlâ”larla dolu bir alan olduğunu gördükçe de Farabi’ler, Galile’ler, İbn-i Sina’lar artıyor diye umutlanıyor; fakat eşsiz bir cehaletin muhasarasında olduğumuzu anlayınca utanmaya başlıyorum.

Evet…”Bir milleti yok etmek istiyorsanız, önce onun dilini yok edin.”. Bu saçma sava karşı son derece akademik bir tepki veriyor ve en kibar yanımla: “Hadi be!” diyorum. Bu sözün bir ayet kesinliğinde olduğunu ise, bu söze büyük bir imanla bağlı olan ve bu saçmalığı dilinden düşürmeyen skolastik beyinlerin varlığından anlıyorum.

Ev Kadınlarının Toz Yuvaları!

Sonra tamamlayacağım, şimdi brain storming yapıyorum sadece.
Danteel danteeel…
vitrin ve cam eşyalar. (7 Eylül)

Ev kadınlarının bilinçli olarak yarattıkları “toz yuvaları” olduğunu düşünüyorum. Bunun sebebi, vakitlerinin çoğunu “ev”de geçirmeleri olabileceği gibi, doğrudan ve sadece “kadın” olmalarından da kaynaklanabilir.

Evde zaman geçiren kadın, kocasını ve/ya çocuklarını yolladıkan sonra temel işleri yapar ve sonrasında birkaç saat boyunca boşluğa düşer. Bazen sabah programlarıyla, bazen alışverişle doldurulabilen bu boşlukların kesin çözümü ise, konu başlığında geçen “toz yuvaları”dır.

Neşeli Hayat

BKM Mutfak oyuncularının oynadığı bir Yılmaz Erdoğan yapıtı olarak karşımıza çıkan Neşeli Hayat filmi her nedense Kemal Sunal filmlerini hatırlattı. Bazılarına Bad Santa filmini de hatırlatan bu kara mizah filmin gösteriminin bayrama denk getirilmesi de izlenme oranı açısından sıkıntı çekmeyeceğini gösterdi.

——-bundan sonrası filmin konusu ile ilgili bilgi içeriyor olabilir——-

Yine BKM Mutfak oyuncuları tarafından hazırlanan “Çok Güzel Hareketler Bunlar” adlı tiyatro programından aşina olduğumuz oyuncuları bir sinema filminde ilk defa izleme fırsatı bulduk. Bazılarının sinema için biçilmiş kaftan, bazılarının ise ‘sen tiyatro yap, sinemaya bulaşma’ diyeceğimiz oyuncu türlerinden olduklarını gördük.

Kurtlar Vadisi Gladio

Türkiye’nin yakın tarihi ile alakalı mesajlar vereceğini daha film çıkmadan fragmanlarında duyuran Kurtlar Vadisi Gladio filmi, gerçekçi mesajlar bekleyen seyircilerini hüsrana uğrattı. Gladio’ nun ikinci adamının Bülent Fuat Aras adında eski bir subay olduğunun ve bu subayın Amerika Birleşik Devletleri’nin emrinde olduğunun filmde yankılanması, film ile alakalı olarak ‘gerçek mesajlar veriyor, Kurtlar Vadisi aslında gerçek olayları anlatıyor‘ diyenleri yanıltıcı çıkardı. Çünkü Bülent Fuat Aras ismi yakın tarihte yaşamış hiçkimseyle özdeşleşmiyordu.

—Bundan sonrası filmin konusu ile ilgili bilgi içeriyor olabilir—

Facebook’ un Toplum Üzerindeki Etkileri !

Müthiş bir Osman Jorgensen Yazısı;

Yıllar önce insanlar birbirlerini, bayramlarda seyranlarda, düğünlerde ve benzeri toplantılarda görürler, en güzel elbiselerini sergileyip, ucuz ama çok kokan parfümlerini birbirlerine kokuturlardı. giydikleri elbiseler ve saçlarına başlarına verdikleri şekillerle birbirlerine imajlarını kanıksatırlardı.

+ ay hayriye ne kadar sosyetik öyle…
– kemik çerceveli gözlük takmış ne kadar entelektüel…

gibi…

Facebook Çılgınlığı

Herkeste bir facebook çılgınlığı almış başını gidiyor… Facebook da Facebook diyor herkes. Uzaktan izliyordum önceleri, ben hiç karışmayayım dedim. Beni bozar böyle feysbukmuş, yonjaymış, netlogmuş tarzı şeyler dedim. Ama yok ciğerler olmuyor… Gelen facebook istiyor, giden Facebook istiyor. MSN’ i açıyorsun 100 kişi birden tek bir ağızdan soruyor Facebook açmadın mı halen diye. “Açmadım…” diyorum hafif utangaç bir tavırla. Aslında ne nane olduğunu ben de bilmiyorum. ” Oğlum açana bak çok süper, birbirimizi bulacağız oradan! ” diyorlar. Sanki telefon numaramı, nerede oturduğumu, kim olduğumu bilmiyormuş gibi konuşuyorlar. En sonunda dayanamadım, beni de ikna ettiler. “Tamam açıcam.”‘ dedim. Kararlıydım bu sefer…

Tam Teşekküllü Kadın Programları

Sabahları evde olduğunuz vakit sakın televizyonu açıp, kanalları “zaplamak” gibi bir gaflete düşmeyin! Tabii, eğer kadın programlarına bayılmıyorsanız..!

Kendim beğendiğimden değil, sırf bunu izleyen insanlar “acaba ne buluyorlar?” diye izleme merakına kapıldım, lakin pek uzun sürmedi, süremedi!

Türlü kanallarda onlarca kadın programı ve evlenme programları türemiş ve günden güne deyim yerindeyse “amip” gibi çoğalıyorlar. İşin kötüsü kimse buna “dur!” demiyor, aksine daha çok izleyerek “reyting” denen canavarı daha da iştahlandırıp programların ekmeğine yağ sürüyorlar.

Davos

Son günlerin popüler sözcüğü Davos. Oysa bu sözcük hafızamıza yerleşeli yıllar oldu. İlk olarak Turgut Özal’la duyduk bu sözcüğü. Yunanistan’ın Ege Denizi’ndeki karasularının 12 mil olduğu iddiası sorunu yüzünden gırtlak gırtlağa gelen ilişkiler Davos’ta yumuşamıştı. “Davos Ruhu” kavramı da; ilişkilerin konuşularak, karşılıklı iyi niyetle tartışılarak çözülmesi ya da çözüm yoluna gidilmesi anlamını içerir.

Davos, aslında İsviçre’de bir kasabadır. Bir kayak merkezine sahiptir ve bu merkez oldukça da turist çeker. 1971 yılında Prof. Klaus M. Schwab Dünya Ekonomik Forumu’nu (World Economic Forum – WEF www.weforum.org) kurunca kasaba daha da fazla ilgi toplamaya başlamıştır. Çünkü Dünya Ekonomik Forumu toplantılarını bu küçük kasabada düzenlemeye başlar. Bu toplantılar her yıl Ocak ayının son haftasında düzenlenir ve sadece davet edilenler katılabilir. Davet edilenler de şirket CEOları, politikacılar, gazeteciler, dini liderler, akademisyenler ve sivil toplum örgütlerinden seçilir. Bu kadar insan spesifik konularda ortak toplantılar düzenleyerek sorunları çözmeye uğraşır, ya da fikirlerini sunar. Her yıl bazı konuların ağır bastığı Davos toplantılarının bu yılki ana gündemi Küresel Kriz, ve ikincil gündemi de İsrail’in Gazze’de yarattığı trajedi idi. Tabii bunun yanında başka sorunlar da konuşuldu ve fikirler paylaşıldı.

Ben olmuşum Lost!

Bir gün bir uçak düşer ve olaylar gelişir. Bu kadar basittir aslında adına “Lost” dedikleri diziyi anlatmak, ya da değildir. Tam emin değilim. Kimsenin de emin olduğunu sanmıyorum. Her bölümde bir gizemi açığa çıkarıp elli yeni gizem ortaya çıkaran Lost beşinci sezonunda süzülmüş, “artık gizemler sona erdi, şimdi her şeyi anlatma zamanı” diyor sanki. Zaten dördüncü sezonu da gizemlerin çok olduğu bir sezon sayılmazdı. Açıkçası şu girişi okuyunca muhtemelen Lost dizisi hakkında yorum yapmaya devam edeceğimiz sanılabilir, ama biz başka bir şey yapacağız.

Lost, sadece Türkiye’de değil, onlarca başka ülkede de bir fenomen haline geldi. Bunun nedenleri, sonuçları filan bir tarafa, bir de Lost’un ortaya çıkardığı yeni bir pazar oluştu. Oldum olası şu pazar, piyasa sözcüklerinden hoşlanmam. Ama ne yapalım ki yaşadığımız çağın, içinde yaşadığımız düzenin bize zorunlu kıldığı şey piyasaya uyum sağlamak. Biz de doğal adaptasyonun bir sonucu olarak Lost piyasasına entegre oluyoruz, öyle ya da böyle..yanında ya da karşısında. Bahsettiğim şey sadece Lost ile ilgili ürünlerin satışı değil, “Lost’a benzer” diziler furyası da buna dahil. “Lost gibi” filmler, “Lost adasına düşsen yanına alacağın üç şey burada bulunur”, “Lost’ta en sevdiğiniz karakter kimdir” filan.. Geçenlerde kendime bu son soruyu sordum, anlamsız buldum. Kurgu bir dizideki karakterlerden birini neden diğerlerine göre daha fazla seveyim ki? Diyelim ki sevdim, bunun ne anlamı olabilir ki? Bu bilgi gerçek hayatta benim ne işime yarayacak yani?